Polipropilen elde ediliş şekillerine göre üç ana gruba ayrılır. İsotaktik Polipropilen (PP), 1954 yılında Prof. G. Natta ve ekibi tarafından bulunmuştur ve 1957 yılında endüstriyel üretimi başlamıştır. PP petrolün damıtılmasından türetülen hidrokarbon gazı olan Propilenin, özel bir katalizör ile polimerleştirilmesi ile üretilir. Polimerizasyon sırasında, birbiri üzerine bağlanan yüksek sayıda propilen molekülleri spiral (helezonik) zincir oluştururlar. Propilen moleküllerinin helezonik şekil almasıyla meydana gelen maddeye PP denir. PP molekülleri hidrojen ve karbon atomlarından oluşur. Yüksek sayıda spiral zincir katı ortamda birleştiğinde ince bir film oluştururlar ve küresel bir şekilde büyürler. Bundan dolayı PP'nin mikroskobik yapısı çok sayıda küresel şekilden oluşur. Eğer, küçük küresel etilen propilen lastik parçacıkları, isotaktik PP'nin matris yapısı içinde yayılırsa, bundan farklı bir faz polimeri olan Heterofazik Kopolimer elde edilir. Heterofazik Kopolimer PP'nin kırılma mukavveti, isotaktik PP'ye göre daha yüksektir. Bunun sebebi ise içine katılan lastik parçacıklarının darbe enerjisini emmeleridir. Etilen bazlı gruplar isotaktik spiral zincirlerine ilave edilirse bundan Random Kopolimer oluşur. Random Kopolimerler İsotaktik PP ile karşılaştırıldığında;
* Benzer darbe mukaveti,
* Daha fazla elastikiyet,
* Düşük erime noktası,
* Yüksek saydamlık,
İle farklı karakteristik özellikler gösterirler. Sonuç olarak, yukarıda kısaca bahsedilen bu üç akraba plastik materyal propilenin polimerizasyonu ile elde edilmişlerdir. PP'nin saf olması sayesinde gıda ve eczacılık gibi hassas sektörlerde rahatlıkla kullanılabilirler.

Üretimini yaptığımız plastik (polipropilen) oluklu levha, ayıraç (separatör), kırtasiye ürünleri (dosya, çanta imalatı), gıda ambalaj kutusu, sera örtüsü, yalıtım (İzolasyon) malzemesi, buzdolabı arka duvarı, tabela, kargo kutusu, geri dönüşüm kutusu, çok amaçlı kutu ve daha bir çok alanda kullanılmaktadır.